Vesti

Svečanom akademijom koja je 22. novembra održana na Velikoj sceni, u okviru koje su dodeljena godišnja priznanja za umetničke i radne rezultate, uz podsećanja na bogat istorijat i velikane Kuće, obeleženo je 150 godina postojanja i uspešnog delovanja Narodnog pozorišta u Beogradu, jedne od najstarijih kulturno-umetničkih institucija u Srbiji. 

Program proslave, u režiji Ivane Dragutinović Maričić, (dramaturg Molina Udovički) a koji su, uz baletsku igru Dejana Kolarova, vodili dramski umetnici Ljiljana Blagojević i Milenko Pavlov, otvoren je podsetnikom na najznačajnije događaje iz prethodnih 150 godina, a koji su započeli 22. novembra 1868. godine, kada je u gostionici „Kod engleske kraljice“, izvedena prva predstava Narodnog pozorišta – „Đurađ Branković“ Karolja Obernjaka.

Nepunih godinu dana kasnije, 30. oktobra 1869. godine, predstavom  „Posmrtna slava kneza Mihaila“ Đorđa Maletića, svečano je otvorena zgrada Narodnog pozorišta.

Oduživanjem uspomeni na pozorišnog dobrotvora i inicijatora podizanja zgrade, kneza Mihaila, Narodno pozorište je na najprikladniji način otpočelo rad u novom, za ondašnje prilike velelepnom zdanju. Ukazom, za prvog upravnika postavljen je Jovan Đorđević, a uz njega iz Srpskog narodnog pozorišta sa oduševljenjem dolazi i polovina glumačkog ansambla u prestonicu.

Od samog početka Narodno pozorište negovalo je repertoar koji su činila dela velikih svetskih pisaca, od antike do savremenog doba. Ali,  osnivanje nacionalnog teatra podstaklo je u velikoj meri i domaće dramsko stvaralaštvo. Preko stopedeset komada domaćih pisaca izvedeno je u prvih nekoliko godina.

S jedne strane to su bile tragedije inspirisane temama iz srednjevekovne i novije istorije, a s druge, komadi iz seoskog života s pevanjem. Mnogi od njih nisu izdržali sud vremena. Ali, mnoge od ovih komada napisali su pisci koje danas smatramo našim klasicima, a među njima su Đura Jakšić, Laza Kostić, Jovan Sterija Popović, Kosta Trifković, Joakim Vujić, Milovan Glišić, Janko Veselinović,Milutin Bojić,  Slavoljub Stefanović, Bora Stanković, Simo Matavulj, Svetozar Ćorović, Vojislav Jovanović Marambo, Ivo Vojnović, Petar Kočić, Aleksa Šantić, Stevan Sremac.... i svakako, i pre svih, najstariji stalni član Narodnog pozorišta – Branislav Nušić.

Jedno vreme je bio upravnik, potom dramaturg, a svih stopedeset godina, kako je istaknuto na proslavi, naš stalni, kućni pisac. Prvu premijeru na sceni Narodnog pozorišta je imao 30.marta 1889 – „Protekciju“, a poslednju, za sad, 19. januara ove godine, komediju „Ožalošćena porodica“.

Inače, manje je poznato da je Nušić bio i pisac libreta za prvu srpsku operu „Na uranku“ kompozitora Stanislava Biničkog čija je premijera na Velikoj sceni bila 20.decembra 1903. godine.

Na samom početku formiranja Narodnog pozorišta osnovani su i, kako se tada nazivalo, svirački i pevački zbor. Prvi Orekestar imao je samo 12 članova i često je svirao u pauzama između činova predstava. Naravno, kada su „komadi iz narodnog života sa pevanjem“ postali sve popularniji kod publike, uloga Orkestra i Hora je bivala sve značajnija.

Za mnoge uspehe tih predstava, bila je značajna kompozitorska i dirigentska delatnost Davorina Jenka. Utirući put nacionalnoj operi Jenko je komponovao muziku za Miloovu operetu u tri čina "Vračara" i njena premijera 21. januara 1882. godine se smatrala zvaničnim rođendanom muzičke grane Narodnog pozorišta.

U godinama do Prvog svetskog rata povremeno su se izvodile opere iz stranog repertoara koje je beogradska publika vrlo rado slušala i gledala: „Kavalerija Rustikana“, „Pajaci“, „Prodana nevesta“, „Trubadur“....

Tada, u to vreme, operske predstave još uvek su pevali glumci-pevači. Reditelji predstava, takođe, su bili glumci, a umetnost režije dobila je svoje pravo mesto u teatru tek tokom 20. veka. Tek razvojem umetnosti režije, predstave postaju originalni interpretativni poduhvati i tek tada se i likovno opremaju svaka za sebe.

U okviru ovog malog podsetnika, voditelji su, s poštovanjem i zahvalnošću, pomenuli najznačajnije glumice i glumce iz početnog perioda Narodnog pozorišta, a među kojima su bili Milka Grgurova, Marija Jelenska, Julka Jovanović, Mara Grgurova, Ljubica Kolarevićka, Adam Mandrović, Aleksa Bačvanski, Nestor Nedeljković, Toša Marković, Aleksa Savić, Toša Jovanović, Miloš Cvetić, Milorad Gavrilović, Đura Rajković, Svetislav Dinulović, Ilija Stanojević Čiča, Ljubomir Stanojević, Sava Todorović, Vela Nigrinova, Marija Cvetić, Emilija Popović, Zorka Todosić, Sofija Coca Đorđević, Jelena Milutinović, Marija Taborska, Teodora Arsenović, Živana Žanka Stokić, Draga Spasić, Velja Miljković, Dobrica Milutinović, Pera Dobrinović, Bogoboj Rucović, Vojislav Turinski, Vitomir Bogić, Božidar Šaponjić, Dragoljub Gošić...

Posle Prvog svetskog rata i Oktobarske revolucije u Beograd su došli umetnici  iz  Sovjetskog Saveza, školovani operski pevači koji su u velikoj meri doprineli razvoju Opere Narodnog pozorišta - Ksenija Rogovska, Sofija Drausalj, Evgenija Valjani, Lav Zinovjev, Pavle Holotov, Boris Popov, Evgenije Jurenjev...     

Prva predstava novoformiranog ansambla Opere bila je premijera Pučinijeve „Madam Baterflaj“, 11.februara 1920. godine, kojom je dirigovao prvi direktor operskog sektora – Stanislav Binički.

Mnogi upravo ovaj datum smatraju rođendanom naše Opere, jer od tad počinje period  kontinuiranog operskog stavaralaštva u Narodnom pozorištu.

Veliki odziv publike, predstavljao je ogroman podstrek ansamblu za intenzivan i predan rad. Narednih sezona na repertoaru su bili Verdi, Rosini, Pučini, Bize, Sen.Sans, Masne, Čajkovski, Rimski-Korsakov, Borodin, Musorgski, Dvoržak, Smetana, Ofenbah, Guno, Mocart, Betoven, Vagner, Štraus...

Sa druge strane, u domaćem operskom repertoaru najznačajnije uspehe postigli su srpski kompozitori Petar Konjović, Stevan Hristić i Petar Krstić, i hrvatski Jakov Gotovac i Ivan Plemeniti Zajc, a kao značajni dirigenti izdvojili su se Lovro Matačić, Ivan Brezovšek, Alfred Pordes, Predrag Milošević i Stevan Hristić.

Vremenom, solisti Narodnog pozorišta počeli su da preuzimaju repertoar od svojih ruskih kolega, pa se sa operske scene, začuo i naš jezik. Solistički operski podmladak izrastao je spontano od mladih ljudi, školovanih u Parizu, Beču, Pragu, Temišvaru..., a koji su se sa entuzijazmom posvećivali operskom pevanju - Anita Mezetova, Bahrija Nuri-Hadžić, Zdenka Zikova, Melanija Bugarinović, Jelena Lovšinska, Nadežda Stajić, Zlata Dunđerac, Josip Rijavec, Vladeta Popović, Aleksandar Marinković, Slobodan Malbaški, Dušan Đorđević, Krsta Ivić, Milan Pihler, Stanoje Janković, Nikola Cvejić, Žarko Cvejić, Vasilije Šumski.... od kojih su neki ostvarili i značajne internacionalne solističke karijere.

Ruski umetnici bili su presudni i za osnivanje i stasavanje ansambla Baleta, pre svih Jelena Poljakova i Klavdija Isačenko. Balet je tada, kao i u većini evropskih nacionalnih teatara, bio sastavni deo Opere.

Jelena Poljakova, prvi šef ansambla, inače klasična primabalerina, postavila je prvu čelovečernju baletsku predstavu u Narodnom pozorištu – „Ščelkunčik“, Petra Iljiča Čajkovskog, 22. januara 1923. godine.

Iako, u tom trenutku, kada ima svoju prvu predstavu, Balet broji samo 22 člana, u martu iste godine izlazi druga celovečernja premijera koju su činili baleti „Sifilde“, na muziku Šopena i „Šeherezada“ na muziku Rimskog-Korsakova.

Oba su bila iz koreografskog opusa Mihaila Fokina, čija je umetnost u velikoj meri uticala na renesansu baleta u zapadnoj Evropi.

U narednom periodu, Balet je kontinuirano nastavljao da iz sezone u sezonu stvara nove predstave i ima jednu ili dve premijere godišnje. „Kopelija“, „Labudovo jezero“, „Žizela“ i „Začarana lepotica“  su bili prvi veliki klasični baleti koje je publika imala priliku da vidi u narednih nekoliko godina.

Jelena Poljakova nastupala je kao solistkinja interpretirajući glavne uloge u tim baletima, a potom se intenzivno posvetila pedagoškom radu. Iz škole, koja je nosila njeno ime i postojala u Beogradu do Drugog svetskog rata, izašli su veliki baletski umetnici.

Prva srpska balerina koja je već 1926. godine igrala glavnu ulogu Svanilde u baletu „Kopelija“, bila je Nataša Bošković. Beogradska publika dočekala ju je sa oduševljenjem, a kritika pohvalno ocenila i nagovestila joj veliku baletsku karijeru. Boškovićeva je bila dugogodišnja prvakinja Baleta Narodnog pozorišta i ostvarila je izuzetnu internacionalnu karijeru i kao balerina i kao baletski pedagog, rečeno je, između ostalog, na ovoj svečanosti.

Nakon toga, na sceni se, sa direktorima Opere (Jasmina Trumbetaš Petrović), Baleta (Konstantin Kostjukov), Tehnike (Mališa Đurašinović), izvršnom direktorkom Jasminom Zotović, koja privremeno obavlja funkciju direktora Drame i desetak saradnika, pojavila vršilac dužnosti upravnika Narodnog pozorišta u Beogradu Ivana Vujić koju je Vlada Republike Srbije imenovala na to mesto dan ranije, posle jednomesečne krize čiji je epilog bio razrešenje Dejana Savića. 

Pozdravivši prisutne, među kojima su bili ministar kulture i informisanja Vladan Vukosavljević, predstavnici Vlade Republike Srbije i diplomatskog kora, gospođa Vujić je, u kratkom govoru, kazala da je veoma počastvovana što stoji „na ovom mestu danas, na 150 rođendan, naše najveće, najdugotrajnije kulturne i prosvetiteljske institucije“.  

„Beskrajno sam zahvalna na zadatku da sarađujem sa više od hiljadu vrednih saradnika i da svake večeri radimo za oko hiljadu gledalaca. Reći ću samo jednu rečenicu: nije dovoljno samo voleti pozorište, njemu treba beskrajno služiti“, kazala je Ivana Vujić koju je publika nagradila snažnim aplauzom.

Potom je, uz filmski zapis Petra Antonovića, prezentovan mali podsetnik u vezi sa najznačajnijim dešavanjima u prethodnoj sezoni u kojoj je, pored predstava sa redovnog repertoara i brojnih gostovanja, izvedeno 12 premijera. 

Drama je ostvarila sedam premijera - to su predstave „Ožalošćena porodica“,  „Devedesete“,  „Dom Bernarde Albe“,  „Bolivud“,  „Pluto“, u koprodukciji sa Nacionalnim teatrom u Atini,  „Topografija raja“, u koprodukciji sa čuvenim Dramatenom i još nekoliko evropskih pozorišta i na samom početku ove sezone „Balkanski špijun“.

Operski ansambl izveo je tri premijere – „Don Đovanija“,  u koprodukciji sa Operom i teatrom Madlenianum, „Andrea Šenijea“, dok je premijerno obnovljena čuvena predstava „Pepeljuga“.

Balet je imao dve premijere – „Evgenije Onjegin“ i „Hazarski rečnik – Lovci na snove“, u koprodukciji sa Operom i teatrom Madlenianum.

U periodu između dva Dana pozorišta, naše predstave učestvovale su na više domaćih i inostranih festivala, na kojima su osvojene brojne nagrade.

„Carstvo mraka“ je bila najbolja predstava na trećem Teatarskom festivalu „Pozorišno proleće“ u Šapcu, a na istoj manifestaciji, Hana Selimović je dobila Nagrada za najbolju glumicu, a Olga Odanović Nagradu za glumačko ostvarenje.

Predstava „Carstvo nebesko - Epika balkanika“  dobila je Sterijinu nagradu Okruglog stola kritike „Dejan Penčić Poljanski“ na 63. Sterijinom pozorju, reditelju Jerneju Lorenciju pripala je Nagrada redakcije novosadskog lista „Dnevnik″ za umetničko ostvarenje.

Bojan Žirović je za ulogu u istoj predstavi dobio Sterijinu nagradu za glumačko ostvarenje, Karmina Šilec – Sterijinu nagradu za originalnu scensku muziku, Gregor Luštek – Sterijinu nagradu za scenski pokret, a Matic Starina – Specijalnu Sterijinu nagradu za dramaturgiju.

„Ožalošćena porodica“ je dobila Nagradu publike za najbolju predstavu. na 35. „Nušićevim danima“ u Smederevu i Nagradu „Milan Minja Obradović" za najbolju produkciju pozorišne predstave izvedene na petom Pozorišnom festivalu „Bucini dani" u Aleksandrovcu.

Na Glumačkim svečanostima „Milivoje Živanović'' u Požarevcu, Saša Torlaković je dobio dve nagrade - Glumac večeri i Nagrada za najbolje glumačko ostvarenje, dok mu je na petom Pozorišnom festivalu „Bucini dani" pripala Nagrada za najbolje glumačko ostvarenje

Nela Mihailović je bila Glumica večeri na 35. „Nušićevim danima“, Vanja Ejdus je dobila Nagradu za glumačku bravuru na petom Pozorišnom festivalu „Bucini dani", dok je Danica Maksimović, odlukom žirija publike, na 23. Glumačkim svečanostima „Milivoje Živanović“, proglašena za glumicu večeri.

„Balkanski špijun“ je na 27. „Danima Zorana Radmilovića“ u Zaječaru dobio Nagradu za najbolju predstavu po oceni publike, a Nela Mihailović – „Zoranov brk“.

Na 47. Festivalu „Dani komedije“ u Jagodini, Andraš Urban je dobio Statuetu „Ćuran“ za najbolje rediteljsko ostvarenje za predstavu „Sumnjivo lice“, a među nagrađenima su i Nikola Vujović (Nagrada „Nikola Milić“ za najbolju epizodnu ulogu),  Suzana Lukić (Nagrada za najbolju mladu glumicu)  i Irena Dragović (Nagrada za najbolju muziku).

U prethodnih godinu dana nagrade su osvojili i Predrag Ejdus (Sterijina nagrada za naročite zasluge na unapređenju pozorišne umetnosti i kulture), Marko Nikolić (Zlatna medalja za izuzetne zasluge i postignute rezultate u javnim i kulturnim delatnostima), Jagoš Marković (Nušićeva nagrada za afirmaciju dramske klasike za 2018. godinu), Nataša Ninković (Nagrada „Žanka Stokić"), Andraš Urban (Nagrada za režiju „Bojan Stupica" za predstavu „Rodoljupci"), Miloš Đorđević (Nagrada „Ljubinka Bobić“), Olga Odanović (Nagrada „Raša Plaović"), Slobodan Beštić (Nagrada „Vitomir Bogić" za najuspešnije radiofonsko glumačko ostvarenje u protekloj sezoni), Nebojša Kundačina (Nagrada „Zlatni beočug), Bojan Krivokapić (Nagrada „Petar Banićević“), Jug Radivojević (Nagrada stručnog i žirija publike na Teatar festu u Doboju) i Nada Šargin (Glumica treće večeri „Viminacijum festa" u Požarevcu).

Među nagrađenima su i Jadranka Jovanović (Nagrada „Braća Karić“ u oblasti kulture i umetnosti. Nacionalno priznanje „Kapetan Miša Anastasijević“ za afirmaciju srpske muzike i umetnosti u svetu), Milka Stojanović (Izuzetna Vukova nagrada), Dejan Savić (Vukova nagrada), Đorđe Pavlović (Nagrada grada Beograda za muzičko stvaralaštvo), Svetlana Bojčević Cicović (Nagrada „Zlatni beočug“), Ljubica Vraneš (Nagrada „Oskar Danon“), Margarita Čeromuhina (Nagrada „Radomir Vučić") i Bojana Žegarac Knežević (Nagrada „Terpsihora“).

U prethodnih godinu dana obeleženo je i nekoliko jubileja: pedeset izvođenja predstave „Nesporoazum“, stopedeseto izvođenje predstave „Laža i paralaža“ i stopedeseto izvođenje predstave „Gospođa ministarka“.

Pučinijeva „Madam Baterflaj“  izvedena je povodom godišnjice prve operske predstave odigrane u Narodnom pozorištu, tenor Dejan Maksimović, ulogom Rikarda u „Balu pod maskama“, proslavio je dve decenije umetničkog rada, a održan je i koncert povodom proslave 50 godina umetničkog i 25 godina pedagoškog rada profesorke Radmile Smiljanić.

Narodno pozorište je i u prethodnoj sezoni nastavilo da neguje saradnju sa domaćim i inostranim teatrima - u Operi i Baletu gostovali su brojni renomirani umetnici iz inostranstva.

Ni Muzej Narodnog pozorišta nije zaostajao sa aktivnostima: pored redovnih programa, organizovane su tri samostalne izložbe: „25 godina od premijere – Kir Janja i Don Karlos“, „Predrag Ejdus – čarobnjak scene“ i  „Odeta i Odilija – Beli i Crni labud na sceni Narodnog pozorišta u Beogradu“.

Nažalost, period od prošlog Dana pozorišta biće upamćen i po tome što su nas zauvek napustili: Predrag Ejdus (prvak Drame), Velizar Maksa Maksimović (solista Opere u penziji), Slobodan Nedić (solista Baleta u penziji), Zlatomir Kovinčić (rekviziter) i Gordana Mitić (gaderober u penziji).

U nastavku svečanosti, uručene su Nagrade Narodnog pozorišta za najbolja individualna premijerna umetnička ostvarenja u okviru repertoara Narodnog pozorišta, koja su dobili Nela Mihailović, (glumac I), Tatjana Mandić – Rigonat (reditelj Drame), Maja Pelević (književnik i dramaturg), Bojana Žegarac Knežević (igrač-prvak Baleta), Jovan Veselinović (igrač-prvak Baleta) i Janko Sinadinović (pevač –prvak Opere).

Maja Pelević, koja je bila sprečena da prisustvuje, poručila je da joj je to velika čast i čestitala kolegama na “istrajnoj borbi koja se srećom završila pobedom”. 
“Hvala što ste mi vratili veru u solidarnost. Ovo je vaš dan i želim vam još 150 godina”, istakla je u poruci koju je pročitao glumac Pavle Jerinić.
 
Snažan aplauz pripao je i Janku Sinadinoviću, koji je u veoma emotivnom obraćanju ukazao da je Narodno pozorište sveto mesto, jer “već vek i po osvetljava naše duše” i jer je “pre toga bilo mesto stradanja”. 
“Večeras ću svu zahvalnost i čast zbog dobijene nagrade izreći pozivom svima da svojim rečima i delima budemo uvek svesni naše prolaznosti, dostojni ovog svetog mesta koje su nam zaveštali preci i koje mi treba da ostavimo našoj deci”, poručio je Sinadinović.

Po odluci Upravnog odbora Nagradu za izuzetno značajan ukupni umetnički  doprinos dobila je prvakinja Opere Jelena Vlahović, a Nagradu za izuzetno značajan ukupni radni doprinos kreator scenske maske-majstor specijalista Marko Dukić.

Plaketu povodom značajnih aktivnosti u radu Narodnog pozorišta dobili su koreograf i baletski pedagog Vladimir Logunov i Hyundai Srbija d.o.o. Beograd.    

Logunov je kratko kazao da mu ovo priznanje predstavlja sreću i čast, podsetivši da je u Narodnom pozorištu od 1964. godine i da mu je to vreme veoma brzo proletelo. 

Nagrada Narodnog pozorišta u Beogradu za najbolju predstavu u okviru repertoara Narodnog pozorišta u periodu od 22. novembra 2017. godine do 10. novembra 2018. godine pripala je operi „Pepeljuga“, Đoakina Rosinija u režiji Jagoša Markovića.

Krunu svečanosti, kao i svake godine, predstavljala je dodela Nagrade „Raša Plaović“, za najbolje glumačko ostvarenje na beogradskim scenama između dva Dana pozorišta, koju je ove godine dobila Nela Mihailović za ulogu Danice Čvorović u predstavi „Balkanski špijun“, po tekstu Dušana Kovačevića, u režiji Tatjane Mandić Rigonat.

U ime žirija, koji je odluku doneo jednoglasno, obrazloženje je pročitala predsednica Aleksandra Glovacki koja je istakla da je u konkurenciji za nagradu bilo više izuzetno jakih glumačkih ostvarenja.

„Nela Mihailović se izdvojila izgradivši od jedne pasivne uloge sugestivno sveprisutan lik i aktivnog učesnika. Neshvatljivo na prvi pogled ludilo Danicino, Nela svodi na ljudsku meru, objasnivši i odbranivši ga svima prepoznatljivim osobinama - odanošću i običnom ljudskom slabošću. Njena Danica nije lik kome se treba podsmevati, ona izaziva visok nivo empatije, kao osoba zarobljena tuđim ludilom, a pritisnuta našom teškom društvenom svakodnevicom. Njeni problemi i njene muke nisu osobine nekog apartnog lika, već svakodnevica u kojoj se većina može prepoznati. Za ovakav rezultat neophodan je širok glumački dijapazon, disciplinovano vladanje izuzetno snažnom ekspresijom, što je Nela Mihailović pokazala i ovom ulogom“, ocenio je žiri.

Priznata glumica primila je statuetu iz ruku gospođe Glovacki, dok joj je delo slikara Dragana Todorovića uručio direktor Ustanove za kulturu i sport kulturno-sportskog centra Ub Radovan Puletić.

Istakavši da je Narodno pozorište u Beogradu već punih 25 godina njena matična Kuća – matica, Nela Mihailović je ukazala da sinonimi za tu reč mogu da budu centar, jezgro, srce, duša, zavičaj, postojbina, dedovina, dom, zemlja, majka.

„Sve to, za mene, je Narodno pozorište. Kad neko dirne u to, kad neko to pokuša da omalovaži, da uruši, da ponizi, onda se podigne glas. Ovih dana, mnogi umetnici, producenti, organizatori, šminkeri, sufleri... su podigli glas. Taj glas smo dizali, pre svega, zbog sebe. Taj glas smo podigli zato što smo dužni generacijama koje će doći iza nas. A ponajviše smo taj glas podigli, jer smo dužni svim onim velikanima koji su stvarali na ovoj sceni i koji su gradili ugled ove Kuće. Jedan od takvih velikana bio je, svakako, veliki glumac i gospodin Raša Plaović. Ja zaista osećan ogromnu čast što držim nagradu koja nosi njegovo ime. Ovo su oni trenuci sreće koji se pamte za ceo život. Nisu oni česti u mom poslu. Za te trenutke sreće u mom životu su, pre svega, zadužene moje ćerke Marta i Petra, moj Vladimir, moja majka, moja Mina, moji prijatelji, poneka predstava, poneka premijera i evo, ova nagrada večeras. Zato hvala žiriju koji mi je svojom odlukom priuštio ovaj trenutak sreće, hvala svim onim ljudima koji su doprineli da „Balkanski špijun“ počne svoj život na Sceni „Raša Plaović“, hvala Tanji Mandić Rigonat koja mi je dodelila ovu ulogu i što je verovala u mene. Takođe, veliko hvala i mojim kolegama, mojim direktnim partnerima na sceni Vanji, Dudi, Milutinu, Katarini i Iliji Čvoroviću – Ljubi Bandoviću, velikom glumcu i božanstvenom partneru. Danica bez Ilije ne postoji i obrnuto. Zato ova nagrada  pripada i njemu, koliko i meni. Hvala vama, našoj publici, što uporno dolazite u ovo naše pozorište, što nam praštate greške i što slavite sa nama naše uspehe. Neka nam je svima srećan 150 rođendan našeg Narodnog pozorišta“, poručila je Nela Mihailović koju su prisutni pozdravili burnim aplauzom. 

Dosadašnji dobitnici Nagrade „Raša Plaović“ su Petar Banićević (1988, 2001), Lazar Ristovski (1989), Branislav Ciga Jerinić (1990), Branimir Brstina (1991), Petar Kralj (1992), Vera Čukić (1993), Ljuba Tadić (1994), Ksenija Jovanović (1995), Tihomir Arsić (1996), Dragan Mićanović (1997, 2004), Marko Nikolić (1998), Miodrag Mrgud Radovanović (1999), Mihailo Janketić (2000), Predrag Ejdus (2002), Tihomir Stanić (2003), Vladan Gajović (2005), Vlastimir Đuza Stojiljković (2006), Milan Gutović (2007), Boris Isaković (2008), Nikola Ristanovski (2009), Boris Komnenić (2010), Nataša Ninković (2011), Igor Đorđević (2012), Vojin Ćetković (2013), Dara Džokić (2014), Slobodan Beštić (2015), Nada Šargin (2016) i Olga Odanović (2017).
M.B.

 

SPISAK DOBITNIKA OSTALIH NAGRADA:

Javne Pohvale za rezultate u radu od izuzetnog i posebnog značaja za uspešnu aktivnost Narodnog pozorišta u Beogradu za sezonu 2017/2018:

Iz Direkcije Drame, dobitnici Javnih pohvala su:

Nebojša Dugalić, glumac-prvak Drame

Vanja Ejdus, glumac I

Radmila Živković, glumac-prvak Drame

Olga Odanović, glumac-prvak Drame

Svetlana Bojković, glumac

Zlatija Ivanović, glumac I

Sloboda Mićalović, glumac I

Miloš Đorđević, glumac I

Pavle Jerinić, glumac II

Danijela Ugrenović, glumac I

Dušanka Stojanović Glid, glumac-prvak Drame

Anja Đorđević, kompozitor

Aleksandar Srećković, glumac I

Milena Đorđević, glumac II

Dušanka Vukić, sufler

Gordana Perovski, sufler

Aleksandra Rokvić, inspicijent

Sanja Ugrinić Mimica, inspicijent

 

Iz Direkcije Opere, dobitnici Javnih pohvala su:

Hor Opere Narodnog pozorišta u Beogradu

Orkestar Narodnog pozorišta u Beogradu

 

Iz Direkcije Baleta, dobitnici Javnih pohvala su:

Miloš Živanović, baletski igrač

Tatjana Tatić, baletski igrač

Milica Jević Drndarević, igrač-solista I Baleta

Ansambl Baleta Narodnog pozorišta u Beogradu

 

Iz sektora Tehnike, dobitnici Javnih pohvala su:

Zaposleni na poslovima pomoćni radnik i poslovima vozač dekora u Službi za izvođenje predstava

Danijela Šindrak Pović, frizer-vlasuljar

Zaim Ališanović, tehničar investicionog i tehničkog održavanja-moler

 

Iz Sektora stručnih i opštih poslova dobitnici Javnih Pohvala su:

Biljana Joksić, portir

Dragan Ilić, čuvar – FTO – vatrogasac

Ljubisav Petrović, čuvar – FTO – vatrogasac

Zoran Joksić, kontrolor gledališta-vatrogasac komandir

Dejan Pavlović, čuvar – FTO – vođa smene- vatrogasac komandir

Marica Moldovan, radnik za održavanje higijene

Radmila Jovanović, radnik za održavanje higijene

Vesna Zrinski, radnik za održavanje higijene

Snežana Andrić, radnik za održavanje higijene

Latinka Šalipur, radnik za održavanje higijene

 

„Zlatne značke“ članovima Kuće za 20 godina rada:

Dragana del Monako, pevač-prvak Opere

Miloš Dragić, izvođ.muzič.dela 1- prvi klarinet

Tamara Đurić, izvođ.muzič.dela 3-dr.flauta sa pikolom

Ivan Mitić, izvođ.muzič.dela 3-tuti violončelo

Miloš Nikolić, izvođ.muzič.dela 1-prvi fagot

Dejan Popin, izvođ.muzič.dela 3-druga horna

Nikola Stanković, izvođ.muzič.dela 3-tuti prva violina

Predrag Stojković, izvođ.muzič.dela 1-prvi fagot

Aleksandar Ilić, igrač-solista Baleta I

Vladimir Panajotović, član ansambla Baleta

Mihajlo Stefanović, igrač-solista III Baleta

Goran Milošević, koordinator za izradu i održavanje dekora

Stevan Štrbac, dekorater

 

Članovi Narodnog pozorišta koji odlaze u penziju:

Zorana Jurišić, horski pevač-član Hora I

Igor Matvejev, pevač-operski solista II

Dragoslav Ilić, pevač-operski solista III

Milutin Filipović, tehničar investic. i tehn.održavanja

Jovan Rajić, administrat. referent

Desimir Lukić, vozač vozila C kategorije

Aleksandar Šapkin, radnik FTPPO –vatrogasac komandir